وقتی یک تیم شهرستانی قهرمان شد(برگزیده مجله پارسی نامه)
وقتی گلزار شهدای اصفهان را دید،تعجب زده گفت باورم نمیشود انگار گلزار شهدای اصفهان هم مثل مزار شهدای تهران باصفاست!
وقتی در خیابان های اصفهان پرسه می زد گفت باورم نمیشود انگار خیابان های اصفهان به عریضی خیابان های تهران شده است!
وقتی در هیاهوی باخت های مکرر تیم های تهرانی در ورزشگاه آزادی ساخت ورزشکاه بزرگ نقش جهان اصفهان به چند سالی بعد موکول شد همه ی مسئولین خاموش ماندند!
وقتی پخش زنده ی مسابقات تیم های شهرستانی به خاطر پخش مستقیم تیم های تهرانی متوقف شد همه با توجیه رفع و رجوع کردند!
وقتی برد یک تیم شهرستانی ناداوری معرفی شد همه جو سازی کردند!
وقتی میلیاردها بودجه به جای محکم کردن زیر ساخت های ورزش کشور صرف تیم های تهرانی شد همه جانب داری کردند!
ولی من به مظلومیت نه تنها اصفهان بلکه شهرستان ها پی بردم
اما امشب در ورزشگاه فولاد شهر اصفهان و دقیقا مصادف با میلاد با سعادت حضرت زهرا (س) به دور از بحث ها و جنجال ها و باند بازی های ورزشی و سیاسی به نفع صرفا تهرانی ها وقتی پرچم یا فاطمه زهرا بار دیگر به دست شهرستانی ها بالا رفت
هم زمان با صدای فریادهای شور و شوق اصفهانی ها احساس غرور شهرستانی بود که اشک مرا جاری ساخت
